Om onderzoek en behandeling op niveau uit te voeren is het bijna altijd noodzakelijk om het paard te sederen ofwel een roesje te geven. Het paard wordt hierdoor wat suf en de kaakspieren ontspannen zich. Het paard wordt rustig en het hoofd wordt beter stil gehouden zodat onderzoek en behandeling veiliger wordt voor paard en dierenarts. Tevens kan het precisie werk van het uitbalanceren middels een lichte verdoving beter gecontroleerd worden. Wat scherpe randen kunnen tijdens een minimale behandeling zonder sedatie wel afgerond worden maar het blijft praktisch onmogelijk om op deze manier een volledig onderzoek van de mondholte en een goede complete gebitsbehandeling uit te voeren. Helaas gaat men er nog vaak van uit dat het uitgevoerde werk zonder sedatie optimaal was. Echter wordt bij veel van deze patiënten jaren later een gebit gerelateerd probleem (slecht eten, slechte aanleuning) gezien wat veel eerder gecorrigeerd had kunnen worden. Vervolgens heeft een paard op dat moment ook vaak meerdere uitgebreide gebitscorrecties nodig om het gebit weer comfortabel en functioneel te maken of moeten er ingrijpende chirurgische behandelingen uitgevoerd worden om gebitsproblemen op te lossen.
Sedatie bij het paard
Er bestaan verschillende middelen die gebruikt kunnen worden om een paard te sederen. De meeste worden intra-veneus (in het bloed van de halsader) toegediend. Sommige medicijnen kunnen ook intra-musculair (in de spier) of oraal (via de mond) worden toegediend. Het voordeel van intra-veneuze toediening is dat de werking van het middel binnen een aantal minuten begint. De eerste dosering wordt altijd bepaald door inschatting op gewicht, leeftijd, ras en karakter van het betreffende paard. Om overdosering en de negatieve bijwerkingen daarvan te voorkomen wordt er altijd begonnen met het toedienen van een wat lagere hoeveelheid, indien nodig kan er dan altijd nog wat bijgegeven worden.
Een paard sedatie intra-veneus of intra-musculair toedienen is een veterinaire handeling en mag dus wettelijk alleen door een dierenarts uitgevoerd worden. Voordat een paard gesedeerd wordt, wordt er meestal een klein klinisch onderzoek uitgevoerd waarbij er onder andere naar het hart wordt geluisterd. Gedurende de periode dat het paard verdoofd is, is de dierenarts verantwoordelijk voor het dier.
Na afronden van de behandeling is de patiënt nog wat suf. Het is belangrijk dat deze de eerste 2 uur na toediening van het sedativum geen eten krijgt. Doordat het paard verdoofd is wordt er namelijk niet goed op het eten gekauwd en zou er een voedselprop in de slokdarm kunnen blijven hangen en hier een verstopping kunnen veroorzaken.
Lokale -en geleidingsanesthesie bij paard sederen
Indien er een ingreep (klein of groot) in de mond uitgevoerd moet worden die pijnlijk is wordt er altijd gewerkt met lokale anesthesie. Hierbij wordt er rondom de desbetreffende locatie lidocaine in en op het tandvlees geplaatst zoals dit ook gebeurd wanneer wij in de tandartsen stoel liggen en een pijnlijke ingreep moeten ondergaan. Ook is het mogelijk om een zenuw die pijn signalen doorgeeft aan de hersenen tijdelijk met lidocaine plat te leggen zodat een ingreep zonder gevoel van pijn uitgevoerd kan worden. Het wegnemen van pijn is niet alleen fijner voor het paard maar zorgt er tevens voor dat het dier coöperatiever zal zijn zodat de ingreep makkelijk en sneller kan worden uitgevoerd en de kans op complicaties afneemt.
Staande narcose
Bij het uitvoeren van uitgebreide langer durende of zeer pijnlijke behandelingen, wordt er gebruik gemaakt van een staande anesthesie of narcose protocol. Dit komt simpel gezegd neer op een langer durende en diepere sedatie van het paard. Voordat de patiënt gesedeerd wordt, wordt er een algemeen klinisch onderzoek uitgevoerd en krijgt deze een ontstekingsremmer/pijnstiller toegediend. Vervolgens kan er voor gekozen worden het paard herhalend injecties te geven gedurende de ingreep om zo de diepte van de staande narcose te onderhouden. In veel gevallen wordt er liever een katheter in de halsader geplaatst zodat er altijd een ingang is om verschillende medicijnen toe te dienen zonder het paard herhalend injecties te moeten geven tevens kan er via deze ingang een zak infuus vloeistof worden toegediend om de cardiovasculaire circulatie tijdens de ingreep te ondersteunen.
Algehele anesthesie
Door verbetering van het staande anesthesie/narcose protocol, het gebruik van lokale -en geleidingsanesthesie en verbeterde operatie technieken komt het tegenwoordig zelden voor dat een paard voor een tandheelkundige operatie onder algehele anesthesie gebracht moet worden. Hiermee worden de risico’s van een algehele narcose en de recovery (het wakker worden en opstaan na de ingreep) weg genomen.
Afspraken en/of meer informatie?
EDVC is het makkelijkst telefonisch bereikbaar op de volgende momenten:
| Maandag t/m vrijdag | 8:00 tot 10:00 |
| Maandag t/m vrijdag | 18:00 tot 20:00 |
U kunt ons natuurlijk ook een email sturen met uw vraag en contact informatie: info@edvc.nl
Gerelateerde interessante artikelen
Doordat de meeste paarden tegenwoordig makkelijk te kauwen voedsel toegediend krijgen en het gebit minder moeten gebruiken om voedsel te verkleinen worden er ook bij gezonde gebitten veel gebitsproblemen door slijtage afwijkingen gezien. Ook bestaan er vele gebitsafwijkingen die door erfelijkheid of ziekte kunnen ontstaan.
Het uitboren, reinigen en vullen van tanden en kiezen met cariës (gaatjes) heeft als doel verdere ontwikkeling van de cariës te stoppen om het verlies van een tand of kies door ontsteking van de wortel of door het breken van de kroon te voorkomen.
Wanneer het wortelkanaal aan het oppervlak van een tand wordt geopend (bijvoorbeeld door het breken van de tandkroon) kan deze endodontisch verzorgd worden om verdere wortelkanaalontsteking en mogelijk het verlies van de tand te voorkomen.